Tlenoterapia to metoda leczenia polegająca na dostarczaniu pacjentowi zwiększonej ilości tlenu w celu wspomagania procesu leczenia różnorakich schorzeń. Jest stosowana w leczeniu zarówno ostrych, jak i przewlekłych stanów, takich jak choroby płuc, zatrucia tlenkiem węgla, trudno gojące się rany czy infekcje bakteryjne oporne na antybiotyki. W trakcie sesji tlenoterapii pacjent oddycha czystym tlenem przez maskę lub kaniulę nosową, co zwiększa stężenie tlenu we krwi i koryguje dostarczanie tlenu do tkanek.
Ta metoda terapii może być stosowana zarówno w warunkach szpitalnych, jak i domowych, w współzależności od potrzeb i stanu pacjenta.
Komora hiperbaryczna to specjalne urządzenie, które umożliwia przeprowadzanie tlenoterapii w ustaleniach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego. W komorze hiperbarycznej pacjent oddycha czystym tlenem przy ciśnieniu wyższym niż atmosferyczne, co zwiększa ilość tlenu rozpuszczonego w osoczu krwi. Dzięki temu tlen dociera do sekcji, które normalnie są niełatwo dostępne, co wspomaga leczenie i regenerację tkanek. Komory hiperbaryczne są wykorzystywane m.in. w leczeniu choroby dekompresyjnej u nurków, oparzeń, przewlekłych ran, a także w terapii wspomagającej przy pewnych typach zakażeń i stanów zapalnych.
Wskazania do stosowania tlenoterapii i sesji w komorze hiperbarycznej są różnorakie i obejmują zarówno stany nagłe, jak i przewlekłe. W gronie nich znajdują się między innymi poważne infekcje, zatrucia, urazy spowodowane przez promieniowanie, oraz niektóre przypadki urazów mózgu i udarów. Przeznaczenie tlenoterapii może przynieść korzyści w poprawie jakości życia pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) a także innymi przewlekłymi schorzeniami płucnymi. Co więcej, sesje w komorze hiperbarycznej mogą wspomagać procesy gojenia się ran, szczególnie u pacjentów z cukrzycą, którzy na prawdę często mają kłopoty z trudnogojącymi się ranami na kończynach dolnych.
Przed przystąpieniem do tlenoterapii lub sesji w komorze hiperbarycznej istotne jest przeprowadzenie odpowiednich badań i konsultacji medycznych. Lekarz ocenia stan pacjenta, wskazania do terapii oraz możliwe przeciwwskazania. Do przeciwwskazań mogą należeć pewne schorzenia układu oddechowego, choroby serca, niewydolność oddechowa, a także niektóre typy nowotworów. W trakcie terapii monitorowane są parametry życiowe pacjenta, by zagwarantować jego bezpieczeństwo i skuteczność leczenia. W niektórych przypadkach mogą wystąpić skutki uboczne, tj. ból ucha, zatok, a także zmiany ciśnienia w płucach, dlatego istotne jest, aby terapia była przeprowadzana pod nadzorem profesjonalistów.
Więcej informacji na podany temat znajdziesz tutaj: tlenoterapia hiperbaryczna łódź
Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza
[Publikacja sponsorowana]